مهمانیِ دیشب

دیشب بعد مدت هاا برامون مهمون اومد.

پسردایی همسر و خانمش که در دوره ی عقد به سر میبرن :)

خیلی یهویی تصمیم به پختن شام گرفتم طوری که تا زنگ در رو زدن تازه میخواستم اولین اسنک رو درست کنم! دیگه به همسر گفتم یه مبل بیاره برای عروس خانم بشینه توی آشپزخونه کنارم که حوصلش سر نره :)) خیلی بدم میاد صاحبخونه کاراشو بذاره وقت اومدن مهمون ها انجام بده! دوست دارم مهمون میاد هممه چی آماده باشه :) ولی خب دیشب برای اولین بار این اتفاق افتاد. ما هم از فرصت استفاده کردیم و کلی حرف زدیم. عروس و دوماد از من و همسر کوچیکترن و یه حس بزرگانه طور بهم دست داده بود :)) از وقتی خبر دادن میان رفتم توی فکر که هدیه چی بذارم جلو عروس خانم :) ما رسم داریم زن و شوهر برای اولین بار که میرن خونه ی کسی یه هدیه کوچیکی بهشون میده.. رفتم دیدم توی کشو یه جعبه هست از این آینه های دسته دار سنتی و شونه ها کنار هم. نگهش داشته بودم برای خواهرزاده همسر ولی انگار قسمت این یکی عروس بود :) نرسیدم کادوش کنم فقط گذاشتم توی پلاستیک خوشگل و نگم که چقدر سورپرایز شد عروس مون! گفت اولین هدیه مونو از اینجا گرفتیم :) کلا در جریان این رسم نبود انگار. من معمولا هدیه هایی که بهم میدن و لازم ندارم میذارم کنار هدیه میدم به یکی دیگه! برای همچین مواقع فوری خوبه :)) یه رومیزی هم دارم ببینیم اون به کی میرسه :)) بعد شام چیپس و پفک هایی که داماد خریده بود باز کردیم و خوردیم. و دیگه نوبت به بستنی نرسید! دوازده شب بود که رفتن. جر و بحث های یواشکی شون سر رفتن منو یاد خودمون انداخت. داماد باید خانمشو میبرد شهر دیگه ای که یک ساعت راهش بود اونم عصر نه اون موقع شب! بعد ما ساعت ده تازه سفره انداخته بودیم :)) آقایون کلا دل نمی کندن از هم.دوران مجردی هم رفیق بودن حسابی. بعد ازدواج مون دعا میکرد این آقا زودتر زن بگیره چون پایه ی تا نصف شب بیرون رفتن های همسرم بود و من چقدر حرص میخوردم از دستش :)) عه اینو یادم رفت به خانمش بگم :))