حوزه دانشجویی

فکر میکنم یکی از درست ترین تصمیمات زندگیم انتخاب حوزه ی دانشجویی بود. فضایی که شدیدا محتاجش بودم و هرچی میگذره این حس نیاز پررنگ تر میشه. خوشحالم که توی این مسیر قرار گرفتم و واقعا بودن توی این محیط برام لذت بخشه. از اساتید و درس ها گرفته تا دوستای خوب. جالبه که از هشت صبح تا سه و نیم ظهر کلاس داشتن اصلا برام خسته کننده نیست ! همین کلاس ها رو اگر دانشگاه داشتم واقعا قابل تحمل نبود ولی نمیدونم اینجا چی داره که به خانم شین اصرار میکنیم اگر میشه ساعت کلاس تفسیر رو بیشتر کنن ! پای صحبت ترم اخری ها که میشینیم هیچی جز رضایت نمیگن. همه شون از تغییر مسیر زندگی شون حرف میزنن و این خیلی خوبه ! بعضی هاشون به این نتیجه رسیدن که برن حوزه  ی علمیه و اونجا ادامه بدن. شاید هنوز زود باشه برای گفتن این حرف ولی یکی از دلایلی که من حوزه ی دانشجویی رو انتخاب کردم به خاطر این بود که سیستمش یه چیزی بود بین حوزه و دانشگاه. همون چیزی که من میخواستم. یک سری دانشجو که دغدغه ی دین دارن و بعد از دانشجو شدن شون به این نتیجه رسیدن که علم دانشگاهی به تنهایی جوابگو نیست. ناقصه. سردرگم و مبهمه. یه نیرویی فراتر از اون باید به سوال های علم جواب بده و اون چیزی جز دین نیست. خیلی حرف دارم برای گفتن. با این که فقط یک جلسه سر کلاس ها رفتم اما توصیه میکنم حوزه ی دانشجویی رو از دست ندین .. برید ثبت نام کنید و استفاده کنید .. به نظر من یکی از واجباته !

+ حوزه ی دانشجویی یک دوره ی تحصیلی هست برای دانشجوها که علوم دین تدریس میشه با توجه به نیازهای یک دانشجو. مثلا شما نیازی نیست صرف و نحو یاد بگیرید. درس هایی مثل انسان شناسی..تفسیر..احکام و .. که برای دانشجوها کاربردی هستش. یک مصاحبه داره برای ورودی و کلاس ها در دانشگاه برگزار میشه. روزهای پنجشنبه. این که شما با چه نمره ای امتحانات رو قبول بشید مهم نیست. هدف یادگیری و آموزشه. 

سوال دیگه ای بود درخدمتم :)