به وقت روضه...

و به لطف خدا

برای اولین بار

توی خونه مون

مجلس روضه برپا شد ..

روضه ی دختر سه ساله ی ارباب .. 

همون روز که دختر کوچولومون به خاطر زود بدنیا اومدنش بستری بود و من با چشم های نگران پشت در nicu منتظر بودم نیت کردم اگر خوب بشه و مرخصش کنن یک روز روضه حضرت رقیه (سلام الله) بگیرم .. چون اسمش رو همونطور که پدرش دوست داشت به اسم دختر سه ساله کربلا نامگذاری کرده بودیم..

و رقیه سادات من تمام مدت روضه خواب ِ خواب بود .. و من با دیدن کوچولوی پنج ماهه ام که الان صحیح و سالم توی بغلمه هرچقدر شکر کنم کمه..

چه اهل بیت مهربانی داریم .. چقدر مدیون شون هستیم..

و چقدر تجربه ی برپایی روضه شیرین هست .. الان به قدری حالم خوبه که حتی دلم نمیاد بخوابم ! الحمدلله همه کمک‌ کردند و مجلس هم به خوبی برگزار شد .. 

دعا کنید هر سال توفیق داشته باشیم ذکر خانواده امام حسین (ع) توی خونه مون بپیچه.