هشتاد و نه

بعد از گذشت یک سال و نیم از زندگی مشترک مون، احساس میکنم دیگه باید نفر سومی هم وجود داشته باشه ! الان میتونم بگم دوتامون به ثبات نسبی رسیدیم و با کمی مطالعه و آمادگی مامان و بابای خوبی میشیم :)

تا حالا هیچوقت هیچ جوره دلم نمیخواست بچه داشته باشیم. اما الان با دیدن نی نی ها دلم ضعف میره ^_^ فکر میکنم وجود بچه ها توی خونه علاوه بر فضای شاد و هیجان انگیزی که به وجود میاره، به رشد زن و مرد هم کمک میکنه.

کاش شرایطش رو هم داشتیم و این خیال پردازی ها و خواب بچه دیدن های مکرر من به واقعیت می پیوست !

+حالا فکر نکنید خبریه :| صرفا یه دلنوشته بود !