چجوری شنیدی آخه!!

مامان رو به من توی آشپزخونه: میای بامون براش کفش بگیریم؟

من: نههه..صبح آخرین بازارمو رفتم که عصرم خالی باشه..نمیتونم دیگه.

مامان باصدای فوق یواش: بیای بامون راحت تر انتخاب میکنه..به سلیقه خودمون میگیره.خودش که تنها باشه خیلی طولش میده.

داداش از توی هال با صدای فوق بلند: فرقی نمیکنه کی باشه باهام. گوشامم خیلی تیزه.

ما دوتا :))))))

اینم بگم که دوشب پیش پیراهن و شلوار گرفتیم براش با حضور بنده. تو مرحله ی تغییر سلیقه اجباریه :)) باید یکی باهاش باشه که زیاد به حرفش اهمیت نده و از چارچوب خودش خارجش کنه که گویا اون یک نفر منم :)) عمرا اگه پیراهن زرشکی با شلوار کرم میپوشید.

منتها امروز دیگه نرفتم باهاشون. از همینجا برای مامان و بابا آرزو میکنم دست پر برگردن :|