خسته

دوهفته ست که این خستگیِ ذهنی دست از سرم برنمیداره..

گویا این ترس از آینده به من هم منتقل شده و اونقدر ناامیدم که انرژی مو از دست دادم..

حس میکنم صبر و سازگاری با مشکلات فایده ای نداره و همین روی اخلاق و رفتارم تاثیر گذاشته..

بس که این دو هفته همش از آینده ی نامعلوم و ترسناک حرف زدیم..

خدایا کاش میشد یه روزنه ی امید ویژه بهم نشون بدی :(