کتاب خواندنی

کتاب سه دقیقه در قیامت

از انتشارات شهید ابراهیم هادی

کوتاه اما بسیار عالی..

پیشنهاد میکنم بخونید.. حتما..

 

یا رقیه..

اول صبحی دیدم که یک گوشواره اش نیست.. کجا افتاده؟ دیشب قبل خواب که توی گوشش بود.. حتما یک جایی دور و ور تخت است.. گشتم، نبود.. نکند سوراخ گوشش بسته شده باشد؟ دوماهگی اش را به یاد می آورم و جیغ هایش موقع سوراخ شدن گوش ها.. نه، دلم نمیخواهد دوباره درد بکشد مخصوصا حالا که بزرگتر شده.. یک جفت گوشواره دیگر دارد.. میخواهم بگذارم گوشش ببینم داخل میشود یا نه.. نمی گذارد.. بیخیال میشوم.. بماند وقتی خوابید..

آرام سر پایم خوابیده..

گوشواره داخل نمی رود.. انگار پشت گوشش جرم گرفته.. آرام تمیزش میکنم.. کمی تکان میخورد.. گوشواره را می بندم.. برایش بزرگ است.. میدانم دست میزند و گوشواره را می کشد.. ممکن است گوشش را پاره کند.. میروم توی اتاق.. صلوات میفرستم.. خدایا لطفا پیدا شود..سه ساله ی کربلا.. به دخترم رحم کن..

تخت را جابجا میکنم.. پیدا شد.. چقدر زود.. تا خواب است گوشواره را می اندازم توی گوشش.. الحمدلله..

دختر من درد نکشید.. گوشواره اش را به زور از گوشش درنیاوردند.. گوشش پاره نشد.. خون نیامد.. کسی او را با تازیانه نزد.. یا رقیه.. چه کشیدی دخترک سه ساله ی کربلا..

چاره چیست؟

دخترک این روزها حسابی کوآلا شده. 

چسبیده به من و بسی بداخلاق!

فکرمیکنم بخاطر دندون های بالاییش باشه که یکیش در حال بزرگ شدنه..

دیشب با گریه از خواب بیدار شد و شاید یک ساعت تلاش کردیم تا آروم بگیره و بخوابه..

کلا یه هفته ست خواب روز و شب اش حسابی به هم ریخته..

خیلی از این موضوع ناراحتم.. گریه هاش دلم رو کباااب میکنه از بس که سوزناکه :(

نمیدونم مشکلش چیه دقیقا..

بین این همه فکر و دلمشغولی و کارهای خونه و بیرون، بخش "مامان" وجودم از همه پررنگ تر و حساس تره.. بنظرم رشدی که در بچه داری هست ابدا در زندگی دونفره نیست! خدا به همه مون کمک کنه..

تقدیر

این ترم تحصیلی، اولین ترم مامان طورم بود و انصافا مامان و بابا و همسر خیلی خیلی همه جوره کمکم کردن تا بتونم امتحاناتم رو پشت سر بگذارم.

در حالی که فقط یک امتحانم مونده و من هنوز زندم :| تصمیم دارم برای جبران بخش کوچکی از زحمات شون برای هرسه شون هدیه بخرم ^-^

یک هفته وقت دارم فکرکنم چی مناسبه و تهیه کنم.

به هیچکس هم نمیخوام بگم. کاملا سورپرایزی طور :)

یه هدیه هم برای دخترگلم که باهام همکاری کرد این مدت البته بجز دیشب که ساعت دو و نیم خوابید :|

پیشنهادات شما را نیز پذیراییم.

 

بکشید ما را .. ملت ما بیدارتر میشود

تاریخ هرگز سیزده دی و جنایت بزرگ آمریکا را فراموش نخواهد کرد..

ما انتقام سردار سلیمانی را خواهیم گرفت..

ما آمریکا و اسرائیل را نابود میکنیم..

جایت خالیست مرد بزرگ.. 

خوشا به سعادتت..

هنوز هم رفتنت را باور نداریم..

 

پنجشنبه ی زیبا

امروز رفتم یه نمایشگاه زنونه..

بسی چسبید..

یکی از رفقای دانشگاه رو دیدم.. با هم گپ زدیم..

خواهرشوهر جان رو هم خدا رسوند که دخترک رو بگیره تا من بتونم غرفه ها رو ببینم..

کلی دوست و فامیل دیدم..

خرید هم کردم..

کارتم خالیِ خالی شد :))

در حالی که هنوز به نیمه ی ماه هم نرسیدیم :|

کش خریدم برای بستن موهای فسقلیم.. از همین باریک رنگی رنگیااا .. ذووق دارم موهاشو ببیندم ^-^ یه دستبند هم خریدم براش که خودم غششش میکنم از دیدنش.. خداییش اونایی که دختر ندارن چه دایلی برای زنده موندن دارن تو زندگی :)) شوخی میکنم اما ایشالا خدا به هممه لااقل یه دختر بده که کبف کنن..

شنبه تولدمه و همسر مدام تاکید میکنه که هیچ خبری از کادو تولد بازی نیست :| منم دارم سعی میکنم با این قضیه کنار بیام و افسردگی نگیرم :| خداییش یه بار در کل سال برا ما کادو میگیرن ایشون که اونم دیگه منتفیه ! پارسال درحالی که توی مطب دکتر زنان معطل بودم خودم به همسر آدرس دادم و گفتم فلان کادو برام بخر و رفت خرید و اومد :| یعنی بی مزه تر از این هم مگه داریم؟ مگه میشه؟ 

پست رو همینجا تموم میکنم چون بیست ساعته پلک روی هم نداشتم و خوابم میاد. خدانگهدار :))

کنترل زبان

کاش یاد میگرفتیم وقتی بچه ای رو بغل میکنیم، لااقل جلوی مادرش نگیم اخییی چقدر سَبُکه :|

یا زل نزنیم تو چشمای مادرش و با یه حالت طلبکارانه بگیم چرا انقدر بچت ضعیفه :|

ضعیف ؟

خودتی !

دیگه نگم اونایی که به شوخی یا جدی میگن بچه ات زشته چه بلایی سر مادرش میارن!

کاش یاد بگیریم اینقدر با زبون مون دل کسی رو نشکونیم..

کاش منم یاد بگیرم اینقدر دخترمو با پسرعمه اش که ازش کوچیکتره ولی تو خیلی مراحل مثل نشستن یا چهاردست و پا رفتن جلوتره، مقایسه نکنم :|

وقتی اون یه کار جدید میکنه استرس میگیرم که چرا دخترکم هنوز بلد نیست :|

لعنت بر شیطون!

در انتظار مهمان ها

از چهارشنبه دارم مقدمات مهمونی امروز رو آماده میکنم!

یعنی هلاکِ هلاکم.

تازه خوبه هرکس قراره با ناهار خودش بیاد :|

وجدانا مهمونی دادن با بچه کوچیک چقدر سخته و نیاز به کمک داره!

بیست و پنج نفر بودیم که چندنفر امروز انصراف دادن :|

الانم همسر و دخترک با کالسکه رفتن همین اطراف پوشک و دوغ بخرن :))

تمام وسایلو چیدم روی میز آماده.

خیلیم گرسنه هستم :))

هفته ی پیش با خانواده همسر پارک بودیم، امروزم که اینجان.

خانواده خودم شاکی شدن که چرا کم میایید :|

حالا ما در طول هفته خیلی میریم پیش شون.. 

اینم از معایب خانواده کم جمعیت..

یه روز که نبینن مون دلخور میشن :(

اونم نه ما رو ها ! فقط نوه شونو میخوان :|

خلاصه که اینم جزو امتحانات الهی ماست :)

من از الان استرس عید رو دارم که عروسی داریم تهران و نمیتونیم با خانواده همسر باشیم.

خدایا لطغا جنگ جهانی راه نیفته!

رو عشق من حساب کن همیشه / آدم از عشقش که خسته نمیشه..

تا حالا شده دلتون هدیه بخواد؟

دوست داشته باشید یه جعبه ی کادو شده رو با ذوق باز کنید ببینید توش چیه..

نه یه چیز گرون قیمت..

صرف این که کسی شما رو فراموش نکرده.. اونقدر براش عزیز بودید که وقت و سلیقه گذاشته براتون کادو تهیه کرده..

الان واضح بگم منظورم آقای همسره یا خودتون فهمیدید؟ 

این مدت اتفاقاتی افتاد که نیاز داشتم این علاقه یه بار دیگه بهم ثابت بشه..

حتی با کلام..

یه اطمینان دوباره برای ادامه ی زندگی..

کاش یه نفر بزرگی میکرد و بدون این که من بفهمم به همسر این نکته رو میگفت..

خیلی سعی میکنم بهش فکر نکنم و حتی خودم این کمبود رو جبران کنم..

اما نمیشه..

یاد دوران عقدمون بخیر!

خسته

دوهفته ست که این خستگیِ ذهنی دست از سرم برنمیداره..

گویا این ترس از آینده به من هم منتقل شده و اونقدر ناامیدم که انرژی مو از دست دادم..

حس میکنم صبر و سازگاری با مشکلات فایده ای نداره و همین روی اخلاق و رفتارم تاثیر گذاشته..

بس که این دو هفته همش از آینده ی نامعلوم و ترسناک حرف زدیم..

خدایا کاش میشد یه روزنه ی امید ویژه بهم نشون بدی :(