چاره چیست؟

دخترک این روزها حسابی کوآلا شده. 

چسبیده به من و بسی بداخلاق!

فکرمیکنم بخاطر دندون های بالاییش باشه که یکیش در حال بزرگ شدنه..

دیشب با گریه از خواب بیدار شد و شاید یک ساعت تلاش کردیم تا آروم بگیره و بخوابه..

کلا یه هفته ست خواب روز و شب اش حسابی به هم ریخته..

خیلی از این موضوع ناراحتم.. گریه هاش دلم رو کباااب میکنه از بس که سوزناکه :(

نمیدونم مشکلش چیه دقیقا..

بین این همه فکر و دلمشغولی و کارهای خونه و بیرون، بخش "مامان" وجودم از همه پررنگ تر و حساس تره.. بنظرم رشدی که در بچه داری هست ابدا در زندگی دونفره نیست! خدا به همه مون کمک کنه..